Żywienie tradycyjne. Mały 6-cio tygodniowe wilczarzyk powinno jadać wszystko to co jada pies dorosły, a więc mięso surowe, gotowane, gotowane ryby, biały ser, makaron ewentualnie pieczywo. Najbardziej popularnym wypełniaczem jakim stosujemy jest ryż ewentualnie kaszę. Jednak często psy mają trudności z jej trawieniem. Pies będący potomkiem zwierząt mięsożernych, a stosunkowo krótki przewód pokarmowy, wystarczający dla strawienia i wchłonięcia potraw mięsnych, a nie zawsze wystarczający przy potrawach roślinnych.
              Dlatego wszystkim psom kasza winna być podawana mocno rozgotowana. Większość hodowców korzysta w żywieniu z makaronów, czy też tradycyjnych czy też niedrogi makaron specjalny dla psów tak przygotowany, że nie wymaga gotowania. Można go kupić w supermarketach.
              Jeśli zadecydujemy się na żywienie tradycyjne, pamiętajmy, że pies jest zwierzęciem głównie mięsożernym.
              Do około 4 m-cy szczenię powinno otrzymywać 4-5 posiłków dziennie, z których co najmniej dwa powinny składać się głównie z mięsa z dodatkiem jarzyn, niewielkiej ilości makaronu lub ryżu, ewentualnie kaszy.
              Prawidłowy rozwój wilczarza jest możliwy wówczas, gdy otrzymuje on znaczne ilości pokarmu białkowego - a więc przede wszystkim mięsa. W wieku 4 miesięcy zapotrzebowanie to wynosi około 1kg dziennie. Według podręczników psiego żywienia pies potrzebuje dziennie około 20 g mięsa na kilogram masy ciała, młody pies o 50% więcej.
              Mięso może być zastąpione rybami np. dorszem . Ryby zawierają dużo białka, witaminę A i fosfor. Mogą być podawane na surowo lub gotowane. Oczywiście należy pamiętać o usunięciu dużych ości. Nie wolno jednak karmić psów rybami solonymi, wędzonymi i marynowanymi.
              Bardzo wartościowe są dla młodych psów wszelkie chrzęści, tchawice, przełyki, ogony cielęce, głowy cielęce. Białe mięso jest zdrowsze dla psów niż czerwone ( wołowina). Dzieje się tak dlatego, że białe mięso zawiera więcej nienasyconych kwasów tłuszczowych. Czerwone mięso zawiera więcej nasyconych tłuszczów związanych ze zmianami zwyrodnieniowymi. Mięso i kości baranie są również cennym źródłem białek dla psów, podobnie jak wieprzowina, króliki, zające ( dla urozmaicenia diety ).Mięso podajemy surowe, ugotowane bądź sparzone.
              Przygotowując jedzenie gotowane u psów dorosłych, należy zachować właściwe proporcje, mianowicie podajemy 1/3 mięsa, 1/3 wypełniacza i 1/3 warzyw.
              Podawana karma powinna być oczywiście świeża. Żywiąc psa w ten sposób pamiętajmy, że pies to nie śmietnik i nie wrzucajmy mu do miski wszystkich domowych resztek. Nie używajmy ostrych przypraw. Możemy obejść się również bez soli.
              Podroby - część diety, powinny być podawane świeże, najlepiej by pochodziły z młodych zwierząt. Podaje się wątrobę, nerki, serca, mózgi, jelita. Nie powinny one stanowić podstawy diety. Szczególnie należy uważać z wątróbką, która jest bogatym źródłem witaminy A i D, których przedawkowanie może być niebezpieczne. Czasem można spotkać w sprzedaży "mięso dla psów", z reguły są to zmielone odpadki, niestety często trafiają tam produkty nie tylko bardzo kiepskiej jakości, ale i przeterminowane i bardzo silnie przyprawione, po których pies wypija hektolitry wody. Lepiej kupować zwykłe mięso jak dla ludzi.

Wypełniacz:

              Wypełniacz ma za zadanie spowolnić wędrówkę karmy przez przewód pokarmowy, tak by została ona jak najdokładniej strawiona i by pies mógł przyswoić jak najwięcej składników odżywczych.
              Najczęściej jest to ryż lub makaron, może być gotowany w wodzie lub na wywarze z kości albo po prostu z mięsem. Ryż jest mniej kaloryczny, nadaje się też dla rekonwalescentów i psów z problemami żołądkowymi i jelitowymi. Makaron jako bardziej kaloryczny nadaje się dla psów bardziej aktywnych lub zbyt szczupłych. Można dodać do ryżu np. otręby pszenne.

Jarzyny i owoce.

              Są niezbędne dla zdrowia psów. Każda jarzyna (oprócz cebuli) nadaje się dla psa. Dla przykładu, następujące jarzyny mogą być użyte w diecie: szpinak, burak cukrowy, seler, kapusta, marchewka, pietruszka, pomidory itd. Można pododawać je w postaci surowej jak i gotowanej. Gotowane w wodzie tracą większość swych cennych witamin. Jarzyny muszą być rozdrobnione zanim będą przyswajalne przez psa. Jeśli podamy warzywa w dużych kawałkach, większość zostanie wydalona, niestrawiona i co za tym idzie, pies niewiele będzie miał z nich pożytku. Owoce również powinny być dodawane (jabłka, gruszki, banany, truskawki itp). Im większa rozmaitość, tym lepiej, tym zdrowiej.
              Im słodsze owoce, tym pies chętniej je spożyje. Warzywa powinny być jak najbardziej dojrzałe, ale nie nadpsute. Można do karmy dodawać również obierki od owoców i warzyw. Nie przesadźmy z ilością rośliny strączkowych i kapustnych, należy je podawać jedynie w niewielkiej ilości.

Tłuszcze.

              Ważnym składnikiem zdrowej diety jest tłuszcz, oprócz tego z mięsa dodaje się też oleje roślinne, najlepiej olej konopny, lniany lub słonecznikowy, a także olej z wątroby dorsza (doskonałe źródło wit.A,D,E, oraz NNKT. Wspominane oleje roślinne muszą być przechowywane w lodówce, w otwartej butelce. Olej lniany czy konopny można nabyć w sklepie ze zdrową żywnością.

Produkty mleczne.

              Jogurt zawiera bakterie potrzebne do prawidłowego trawienia. Jogurt nie powinien zawierać cukru, choć nie jest to bezwzględny przykaz. Tak samo jak ilość tłuszczu zawartego w jogurcie.
              Sprzeczne opinie dotyczą podawania mleka dorosłym psom. W naturze dorosły osobnik psowatych nie pije mleka. Aktywność enzymu laktazy w przewodzie pokarmowym maleje wraz z wiekiem: wysoka u szczeniąt, jest u zwierząt dorosłych nieznaczna. Stąd też duże ilości mleka i zawartej w nim laktozy mogą powodować biegunki. Z kolei mleko, podawane w kontrolowanej ilości, powodując zakwaszenie treści jelitowej- może korzystnie wpływać na populację mikroflory, co może mieć znaczenie w niektórych stanach chorobowych.
              Mleko zawiera rzeczywiście bardzo wiele cennych substancji odżywczych, więc jeśli Twój pies dobrze je toleruje nie widzę przeszkód by mógł je dostawać nawet codziennie. Mleko musi być świeże lub dobrze zakwaszone. Nakwaszone mleko łatwo wywołuje zaburzenia w czynności przewodu pokarmowego.
              Przykładowo bułka zalana mlekiem, to posiłek szybki w przygotowaniu i wystarczający dla psa na poranne śniadanie.

Jajka.

              Zawierają niezbędne dla organizmu aminokwasy. Są poza tym doskonałym źródłem witamin znajdziemy w nim witaminę A (która poprawia wzrok),witaminę E (jeden z najcenniejszych przeciwutleniaczy - opóźniających proces starzenia i zmniejsza ryzyko zmian nowotworowych), wiele witamin z grupy B w tym Biotynę, niezbędną do wzrostu i zdrowia psiej sierści. Symptomy niedoboru biotyny to linienie, osłabienie, opóźnienie wzrostu, deformacje szkieletu.
              To właśnie jajko jest jednym z niewielu potraw, które dostarczają witaminy D, tak ważnej w budowie kości i zębów.
              Jajko to także ważne źródło potasu, siarki, fosforu i żelaza. W żółtku jaja jest dwa razy więcej żelaza niż w szpinaku. A przy tym jest ono wspaniale przyswajane przez psi organizm. Można podawać cale jajko (ugotowane), a jeśli surowe -to tylko żółtko ( w surowym białku występuję enzym unieczynniający wit.H -awidyna). Doskonałym źródłem wapna jest skorupka jajka. Można podawać ją w postaci zmielonej uprzednio w młynku lub w moździerzu.

Suplementy diety:

              Szybki wzrost, jaki obserwujemy u młodych wilczarzy, rodzi olbrzymie zapotrzebowanie organizmu na wapno i fosfor, będące podstawowymi składnikami kośćca, niezbędnymi do jego budowy. Zapotrzebowanie jest tak znaczne, że nie może zostać zaspokojone przez ilości znajdujące się w nabiale i mięsie.
              Wynika stąd konieczność podawania preparatów wapniowych, w których przede wszystkim znajduje się fosforan wapnia. Bardzo dobrze przyswajalne są gotowe preparaty wapniowe mieszane z minerałami i witaminami. Do nich należy Salvikal, Witakalk oraz Sanal itp. Prawidłowy jadłospis psa powinien zapewnić mu też odpowiednią ilość witamin.
              Z tego względu istotne jest podawanie dużych ilości jarzyn. Jednak w przypadku wilczarza szczególnie w okresie wzrostu zapotrzebowanie na witaminy jest znaczne. Pożądane jest więc dodawanie do karmy preparatów witaminowych.

              Zarówno wapno, jak i witaminy należy podawać w porozumieniu z lekarzem weterynarii, szczególnie, jeśli nie są Państwo doświadczeni w tej materii. Pamiętajmy, że nadmiar witamin, preparatów zawierających wapno i fosfor może być bardziej szkodliwy niż jego niedobór.

Anna Grolik